هوالمصور -
[ و از نوف بکالى روایت است که شبى امیر المؤمنین ( ع ) را دیدم از بستر خود برون آمده نگاهى به ستارگان انداخت و فرمود : نوف خفته‏اى یا دیده‏ات باز است ؟ گفتم دیده‏ام باز است . فرمود : ] نوف خوشا آنان که دل از این جهان گسستند و بدان جهان بستند . آنان مردمى‏اند که زمین را گستردنى خود گرفته‏اند و خاک آن را بستر . و آب آن را طیب . قرآن را به جانشان بسته دارند و دعا را ورد زبان . چون مسیح دنیا را از خود دور ساخته‏اند و نگاهى بدان نینداخته . نوف داود ( ع ) در چنین ساعت از شب برون شد و گفت این ساعتى است که بنده‏اى در آن دعا نکند جز که از او پذیرفته شود ، مگر آن که باج ستاند ، یا گزارش کار مردمان را به حاکم رساند ، یا خدمتگزار داروغه باشد ، یا عرطبه طنبور نوازد ، یا دارنده کوبه باشد و آن طبل است . [ و گفته‏اند عرطبه ، طبل است و کوبه ، طنبور . ] [نهج البلاغه]

 صلی الله علیک یا علی بن موسی الرضا

بهانه هشتم

دویده آهوی شـــعرم چو آهوان به پناهـــــت

نشسته ذوق تغزل همیشه چشم  به راهت

بیــــا غــزال غزلهــــــــای من ،بهار غریبـــان

ببر کویــــــر دلـــم را به پیشــــواز نگاهـــــت

نگاه می کنم انگار گم شده است جهان نیـز

بسان آیینــــه داران میان چشم سیاهــــــت

تو هم نگاه کن این گوشه را که مانده غریبی

به حیرتی ابدی مات خط و روی چو ماهــــت

من آن گدای غریبم که از تو جز تو نخواهــــم

توآن کرامت سبزی ،بهشت یک پر کاهـــــــت

نه من که هست هزاران هزار عاشق بیــــدل

اسیر زلف سیاهـــت، ز کشتـــگـان تباهـــــت

اگر دلیل بخواهــی دلم شکستــــه تریـــن دل

وگر گواه ،زمیــن و زمـــان شونـــد گواهــــــت

اگر چه بــــی ادبی می شود که با تو بگویـــم

به خیمــــــه دل ما هم بیــــا به فره و جاهــت

ولــی برای مــن این آرزو غــــریـب نباشـــــــد

که ذره وار نشینم شبـــی به دامن شاهـــــت

نمی روم ز خیـــــال تــــو ای بهانــه هشتـــــم

خـــــدا گــــره زده ما را به روی حجــلــه آهـت

دلـــم گرفتــــه بگـــو هی کنند خیل ســــواران

که گــم شود همه هستی ز گرد پای سپاهـت

به یک اشاره شبـــم را به رنـگ روشــــن کـــن

چنـــان که من نشناسم ز خویـش رنگ پگاهـت

سید قاسم ناظمی
 



نویسنده: سادات | سه شنبه 86 شهریور 27 ساعت 11:24 عصر |

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
عکاسی خودم
بخش چهارم و پنجم
هوالمصور
[عناوین آرشیوشده]